YUNUS EMRE'DEN
GÖNÜL CALABIN TAHTI
Miskinlikte buldular, kimde erlik var ise
Merdivenden ittiler, yüksekten bakar ise
Gönül yüksekte gezer, dem-be-dem yoldan azar
Dış yüzüne o sızar içinde ne var ise
Ak sakallı pir hoca, bilemez hali nice
Emek vermesin hacca, bir gönül yıkar ise
Sağır işitmez sözü, gece sanar gündüzü
Kördür münkirin gözü, alem münevver ise
Gönül Calabın tahtı, CALAP gönüle baktı
İki cihan bedbahtı, kim gönül yıkar ise
Sen sana ne sanırsan ayruga da onu san
Dört kitabın manası budur eğer var ise
Bildik gelenler geçmiş, konanlar geri göçmüş
Aşk şarabından içmiş, kim mana duyar ise
Yunus yoldan azuban, yüksek yerde durmasın
Sinle sırat görmeye, sevdiği didar ise
Dem-be-dem : Zaman zaman
Münevver : Bilgili, aydın
Calap : ALLAH
Pir koca : İhtiyar
Bedbaht : Talihsiz
Sin : Mezar
Sırat : Cennet yolu
Didar : Allah’a kavusma, hakkın yüzü
ŞÖYLE GARiP BENCiLEYiN
Acep şu yerde var mola şöyle garip bencileyin
Bağrı baslı gözü yaşlı şöyle garip bencileyin
Gezerim Rum ile Şam’ı, yukarı illeri kamu
Çok istedim bulamadım, şöyle garip bencileyin
Söyler dilim ağlar gözüm, gariplere göynür özüm
Meğerki gökte yıldızım, şöyle garip bencileyin
Nice bu dert ile yanam, ecel ere bir gün ölem
Meğer ki sinimde bulam, şöyle garip bencileyin
Bir garip olmuş diyeler, üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar, şöyle garip bencileyin
Hey Emre’m Yunus biçare, bulunmaz derdine çare
Var imdi gez şardan şare, şöyle garip bencileyin
Bencileyin : Benim gibi
Bağrı başlı : Gönlü yaralı
Göynümek : İçten yanmak
Sin : Mezar
Şar : Şehir
GELDi GEÇTi ÖMRÜM BENİM
Geldi geçti ömrüm benim,şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gelir,şol göz açıp yummuş gibi
İşbu söze Hak tanıktır,bu can gövdeye konuktur
Bir gün ola çıka gide,kafesten kuş uçmuş gibi
Miskin adem oğlanını,benzetmişler ekinciye
Kimi biter,kimi yiter,yere tohum saçmış gibi
Bu dünyada bir nesneye,yanar içim,göyner özüm
Yiğit iken ölenlere,gök ekini biçmiş gibi
Bir hastaya vardın ise,bir içim su verdin ise
Yarın anda karşı gele,hak şarabın içmiş gibi
Bir miskini gördün ise,bir eskice verdin ise
Yarın anda karşı gele,hulle donun biçmiş gibi
Yunus Emre,bu dünyada,iki kişi kalır derler
Meğer Hızır İlyas ola,ab-ı hayat içmiş gibi
BEN YÜRÜREM YANE YANE
Ben yürürem yane yane, aşk boyadi beni kane
Ne akilem ne Divane, gel gör beni aşk neyledi
Gah eserem yeller gibi, gah tozaram yollar gibi
Gah akaram seller gibi, gel gör beni aşk neyledi
Akan sulayın çağlaram, dertli cigerem dağlaram
Şeyhim anuban ağlaram, gel gör beni aşk neyledi
Ya elim al kaldır beni, ya vaslına erdir beni
Çok ağladım güldür beni, gel gör beni aşk neyledi
Mecnun oluban yürürem, ol yari düşte görürem
Uyanıp melul oluram, gel gör beni aşk neyledi
Miskin Yunus biçareyem, baştan aşağı yareyem
Dost ilinden avareyem, gel gör beni aşk neyledi
Akıl : Akıllı
Divane : Deli, Meczup
Melül : Elem
AŞKIN ALDI BENDEN BENİ
Aşkın aldı benden beni, bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü, bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum bana seni gerek seni
Aşkın aşıklar öldürür,Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur,bana seni gerek seni
Aşkın şarabından içem,Mecnun olup yola düşem
Sensin dün ü gün endişem, Bana seni gerek seni
Sufilere sohbet gerek, Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek, bana seni gerek seni
Eğer beni öldüreler, külüm göğe savuralar
Toprağım anda çağırır, bana seni gerek seni
Cennet dedikleri ne ki, bir kaç köşkle birkaç huri
İsteyene ver onları, bana seni gerek seni
Yunus-durur benim adım, gün geçtikce artar ödüm
İki cihanda maksudum, bana seni gerek seni
Tecelli: Allah eserlerinin mevcut olanda görünmesi
Sufi : Derviş
Maksud : Amaç
İLİM İLİM BİLMEKTİR
İlim ilim bilmektir,
ilim kendin bilmektir.
Sen kendini bilmezsin,
Ya nice okumaktır.
Okumaktan mani ne,
Kişi Hakkı bilmektir.
Çün okudun bilemedin,
Ha bir kuru emektir.
Okudum bildim deme,
Çok taat kıldım deme.
Eri hak bilmez isen,
Abes yere yelmektir.
Dört kitabın manisi,
Bellidir bir elif te
Sen elif dersin hoca,
Manisi ne demektir
Yunus der ki: Ey hoca,
Gerekse var bin Hacca,
Hepisinden iyice,
Bir gönüle girmektir.
Taat : İbadet
Abes : Boş yere, boşuna
Yelmek : Ardından gitmek
Manisi : Anlamı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder